Israel Galván
lo real/le reel/the real
Israel Galván doesn’t dance flamenco, he reinvents it’, a critic once wrote.
Hij zelf formuleert het aldus: “Mijn werk bestaat er uit het onmogelijke te dansen; en die gebaren, ervaringen, verhalen en gevoelens die vreemd voor me zijn ‘flamenco’ te maken.” In zijn nieuwste creatie Lo Real brengt hij hij flamenco samen met hedendaagse dans en muziek. Wars van alle flamencoclichés en virtuoos uitgevoerd. De voorstelling is gebaseerd op waargebeurde feiten: de vervolging van de zigeuners door de nazi’s. En over de fascinatie van diezelfde nazi’s voor de zigeunermuziek. Leni Riefenstahl speelde in haar film Tiefland (1943) een flamencodanseres. Met als figuranten zigeuners uit een concentratiekamp, die later voor het grootste deel in de gaskamers omkwamen. Deze onverdraaglijke tegenstelling gaat Galván te lijf met dans en muziek: van Anthony and the Johnsons, ‘Los Piconeros’ uit de Duitse film Andalusische Nächte en ‘The Death Tango’ van Eduardo Blanco. En natuurlijk zigeunermuziek en traditionele flamencomuziek. In Lo Real danst Galván het ondansbare.