El aire de Cádiz

Cádiz, een belangrijke flamencokweekvijver bracht grote zanglegendes voort als La Perla de Cádiz en Chano Lobato. Met Palomar, een van de rijkste stemmen van de nieuwe generatie, is er een nieuwe loot gegroeid aan de boom van deze zangtraditie. Begonnen als begeleider bij dansers als Javier Barón, Isabel Bayón en Cristina Hoyos, is David Palomar uitgegroeid tot een veelgevraagd solozanger die samenwerkt met grootheden als Vicente Amigo, Gerardo Núñez en Moraíto Chico. Het is niets voor niets dat Carlos Saura hem vroeg voor zijn nieuwste film ‘Flamenco Flamenco’ die dit jaar september uitkomt. Palomars verfijnde timbre is geknipt voor de gracieuze gezangen uit zijn geboortestad. Tegelijkertijd heeft hij die gebroken stem, die naar eigen zeggen ‘ieder jaar een beetje meer barst’. Hij voelt zich thuis in de traditionele soleares en seguiriyas, en in de alegrías uit zijn geliefde Cádiz, maar ook uitstapjes richting pop, rock of jazz zijn hem niet vreemd.

Palomar neemt gitarist Rafael Rodríguez ‘Cabeza’ (1957) mee, beroemd en geroemd om zijn precieze begeleiding en kennis van de palos flamencos, de flamencostijlen. Met bailaora María Moreno (1986) een danseres met flair uit de school van Eva Yerbabuena, waait de ‘aire’ van Cádiz de laatste
resten Nederlandse winter weg. Drie generaties ‘flamencos’ voor het eerst in Nederland.