Israel Galván
La Edad de Oro

Flamencorebel van het eerste uur herneemt baanbrekend werk
‘Een orgasme van sfeer,’ zo omschreef NRC destijds de Nederlandse première van La Edad de Oro, inmiddels een klassieker in het repertoire van Israel Galván. Samen met de andere oproerkraaier Andrés Marín geldt hij als de grootste beeldenstormer onder de huidige generatie flamencodansers. In 2025 opent de Flamenco Biënnale haar festival in het Muziekgebouw met het werk dat daar in 2006 de eerste festivaleditie afsloot.
Gevoed door een traditie die hij in elke vezel voelt, zoekt en graaft Galván in het merg van de flamencoritmes en brengt de dans naar zijn essentie. Met spatzuivere schetsen, penseelstreken van zang, dans, gitaar – klassiek en radicaal tegelijk – schrijft hij zijn vernieuwende danstaal en maakt hij zijn eigen Gouden Eeuw. Israel Galván laat niemand onberoerd.
‘Dansers van nu worden door andere dingen beïnvloed dan de dansers van vroeger. En toch hebben de nieuwe stijlen dezelfde wortels. Men beschrijft mijn bewegingen als nieuw of zelfs grotesk, maar ik leerde ze door te kijken naar foto’s van vijftig jaar geleden. Ik probeer dans terug te brengen naar zijn essentie. Het eindresultaat is misschien niet altijd ‘mooi’, maar wel zuiverder. … Het gaat me erom me aan de stilte uit te leveren, met de herinnering van de gitaar en de zang. Het lichaam van de danser is een symfonie van bewegingen én een muziekinstrument. ‘Edad de Oro’ is mijn persoonlijk danslaboratorium.’ – Israel Galván
Inleiding - Meet the Artist
19:15 Inleiding: ‘Creatie in actie’ door Pedro Ordóñez
22:15 Meet the Artist o.l.v. Pedro Ordóñez & Carlos van Tongeren
In deze inleiding (voertaal Engels) bespreekt Pedro Ordóñez drie versies van de Edad de Oro die Israel Galván in 20 jaar heeft opgevoerd, en waarin drie stilistische fasen te herkennen zijn van zijn performatieve opvatting over de flamencodans. Er is geen ander argument dan de dans zelf —zo luidt de uitdaging van dit choreografische werk van Israel Galván. Galván maakt van het traditionele flamencotrio —zang, gitaar en dans— een laboratorium van ideeën, en ontwikkelt zo een creatief proces waarvan elke uitvoering een constellatie van fragmenten vormt uit het verleden, het heden en de toekomst. Ordóñez vertelt hoe Israel Galván structuren van de flamencodansmontage onthult die ver afstaan van de modellen die in de dansacademies zijn ontwikkeld, en hoe daarmee nieuwe choreografische sleutels voor een vorm van “creatie in actie” ontstaan.
Pedro Ordóñez Eslava is universitair hoofddocent Musicologie aan de Universiteit van Granada en is gespecialiseerd in moderne flamenco. In 2011 ontving hij de Musicologieprijs van de Spaanse Vereniging voor Musicologie voor zijn proefschrift, getiteld The Musical Creation of Mauricio Sotelo and José María Sánchez-Verdú: Interdisciplinary Convergence at the Beginning of the 21st Century. Hij was directeur van de Manuel de Falla Leerstoel aan de Universiteit van Granada van 2017 tot 2023 en leidt sinds 2019 de Onderzoeksgroep Flamencostudies aan de Universiteit van Granada, die in 2024 werd omgevormd tot de Leerstoel Flamenco aan diezelfde universiteit.
