Compañía David Coria
Los Bailes Robados
Dans als schreeuw om vrijheid
Vijf dansers bewegen zich over het toneel als deelden ze één en dezelfde ziel. Op een koortsachtige cadans dansen ze naar de ultieme bevrijding. Van collectieve trance tot harmonie, in een onverschrokken duet met het leven.
Choreograaf/danser David Coria (Sevilla, 1983) liet zich voor zijn nieuwste groepswerk inspireren door momenten van spontane dansrebellie, waar dansende massa’s hun lichaam in de strijd gooiden om pijn en onderdrukking te bezweren. ‘Los Bailes Robados’ (Gestolen Dansen) is hedendaagse flamenco als een levenskrachtige schreeuw om vrijheid.
Voor deze voorstelling, zijn Nederlands debuut, brengt Coria een sterrencast samen. Met flamencozanger David Lagos, saxofonist Juan M. Jiménez, Isidora O’Ryan (zang en cello) en danser Florencia Oz – geen onbekenden op de Flamenco Biënnale – zet hij een nieuwe stap in zijn oeuvre. Coria’s vernieuwende danstaal, in combinatie met zijn sociaal-politieke engagement, maken ‘Los Bailes Robados’ tot een van de spannende flamenco-voorstellingen van dit moment. Hij werd ervoor bekroond met de Spaanse podiumprijs Premio Talía 2024 voor beste mannelijke danser.
► Afterparty met DJ Jur Vermijs
Straatsburg, 1518: zonder aanwijsbare reden begint een vrouw te dansen. Ze danst dag en nacht, steeds meer mensen sluiten zich bij haar aan. Ze dansen onophoudelijk en in trance, tot het uiterste, tot de dood.
Dit soort momenten van spontane ‘danshysterie’ door de geschiedenis waren een inspiratiebron voor het nieuwste werk van David Coria. “Met hun dansrebellie uitten deze dansers wat ze niet in woorden konden uitdrukken. Al dansend eisten ze een plek op om zichzelf te zijn.” In ‘Los Bailes Robados’ wil Coria een stem geven aan al wie, ook vandaag nog, wordt gemarginaliseerd: de heks, de gek, de miskende, de andersdenkende. "If I can't dance, I don't want to be part of your revolution.” - Emma Goldman.
Danser en choreograaf David Coria behoort tot de voorhoede van de hedendaagse flamenco. Hij danste zowel als solist bij het Flamenco Ballet van Andalusië als bij vernieuwende dansmakers als Aída Gómez, Eva Yerbabuena, Rocío Molina. Zijn eigen werk doet denken aan Pina Bausch en is sterk beïnvoed door Antonio Gades, flamencogrootheid met wie hij veelvuldig samenwerkte.
