La Consagración de la Primavera

Stravinsky’s ballet Le sacre du printemps en de flamencodans: beide worden gekenmerkt door strakke en complexe ritmes. Flamencovernieuwer Israel Galván brengt de flamenco en Stravinsky samen als hij in de voetsporen treedt van de legendarische eerste choreograaf-danser van de Sacre, Vaslav Nijinski. De beroemde choreografie van Nijinksi veroorzaakte bij de première in 1913 een groot schandaal, en ook Galván doet met zijn radicale vernieuwingen de flamenco op zijn grondvesten trillen.

Het lichaam als klankkast

‘Dit is mijn bijdrage aan Stravinsky: ik maak van mijn lichaam het percussieve instrument van zijn werk’, aldus Galván. De ‘Nijinski van de flamenco’, zoals hij in de jaren 90 werd gedoopt, wórdt hier Nijinski. Met zijn lichaam als klankkast geeft hij zich volledig over aan de pianopartituur van de Sacre, waarin ritme de stuwende kracht is.

‘Le sacre du printemps is een ontmoeting met een werk dat iedereen kent. De Sacre dansen betekent dat ik me moet verhouden tot een plek waar geen vrijheid is, omdat iedereen het kent en gedanst heeft. Het is een geweldige uitdaging om zo getrouw mogelijk de partituur te volgen en binnen deze strengheid te voelen dat je iets nieuws te vertellen hebt.’ - Israel Galván

Context

"Fla Co Men. Van Israel Galván tot Rosalía: flamenco als artistiek speelveld"
Inleidende lezing door Pedro G. Romero
Muziekgebouw aan't IJ, 19.00 - 19.45 uur (gratis toegankelijk met een ticket voor de voorstelling)

In deze lezing laat Pedro G. Romero (Aracena, 1964), artistiek adviseur van Israel Galván sinds het prille begin van diens carrière, diverse artiesten de revue passeren die in zijn optiek het flamencopanorama radicaal veranderd hebben. En opent hij de discussie over de betekenis van de flamenco als artistiek genre, als hedendaagse kunstvorm in het bredere podiumkunstenveld.

Deze avond wordt mede mogelijk gemaakt door de steun van het Instituto Cervantes.