Rocío Molina
Al Fondo Riela
Rocío Molina mag graag dwarsliggen. In de voetsporen van flamencovernieuwer Israel Galván zet de danseres/choreografe uit Málaga (1984) eigengereid en brutaal haar lichaam en haar vrouwelijkheid in op zoek naar een nieuwe flamenco-esthetiek. Ze schendt daarbij graag de heilige huisjes van de traditie. In haar nieuwste voorstelling Al Fondo Riela [Lo Otro del Uno] beweegt ze zich in intiem verbond met haar gitaristen vlijmscherp op het snijvlak tussen traditie en experiment.
Met lak aan de flamenco-codes, met fenomenale ritmische precisie, en vol poëtische verbeeldingskracht rekt ze de grenzen van het genre radicaal en grandioos op. La Molina maakt nieuw repertoire. Met haar is een nieuwe tijdperk aangebroken in de flamencodans.
Al Fondo Riela
Met Al Fondo Riela | Rimpeling in de Diepte, is ‘de Madonna van de hedendaagse flamenco’ terug van weggeweest. Naar haar eigen zeggen vindt ze zichzelf na haar prille moederschap opnieuw uit en wil ze dansen ‘from scratch’. In dit tweede deel van een gitaar-trilogie onderzoekt ze met twee jonge topgitaristen Eduardo Trasierra en Yerai Cortés, de relatie tussen het flamenco- en gitaarlichaam, de grenzen van haar eigen kunnen en die van het genre. Tot op het bot. En met onvoorstelbare fysieke poëzie. Dat is ‘La Molina’ wel toevertrouwd.
Rocío Molina geeft op 8 november een openbare masterclass dans, voor publiek én live gestreamd vanuit het theater van de OBA in Amsterdam. Zie onderaan deze pagina bij "Bekijk ook".
Inleiding door Annette Embrechts
Voorafgaand aan de voorstelling (19.00 - 19.30 uur) geeft Annette Embrechts, recensent van de Volkskrant, een inleiding op Al Fondo Riela. De inleiding kost €2. Na afloop van de voorstelling is er een nagesprek met de artiesten (toegang gratis).
In samenwerking met Instituto Nacional de las Artes Escénicas y de la Música (INAEM)
Pers
'Ongenaakbaar, hartstochtelijk, stoer en brutaal, Rocío is de Madonna van de hedendaagse flamenco' (Volkskrant 13.01.2017)
‘Flamencovernieuwer Molina viert haar vrouwelijkheid en zette de traditie op scherp. Met een breekijzer, maar ook met respect.’ (Theaterkrant, 24.01.2017).
‘Caída del Cielo is zo een portret geworden van een sterke vrouw die telkens weer onverschrokken op avontuur gaat. Een soort Pippi Langkous in Flamencoland.’ (NRC 12.01.2017).
‘Met dit kunstwerk beroert Rocío Molina het hemelgewelf, het stuk markeert een kantelpunt in haar carrière en in de flamencodanskunst.’ (Anda Magazine, feb 2018)
‘Klein, gedrongen, maar ze danst als God’ (El País 2013)