Rafael Estévez & Valeriano Paños
Silencios
‘Een gesprek vanuit de rauwheid van de stilte’, zo definieert het choreografenduo Rafael Estévez & Valeriano Paños [EP] het duet dat ze maakten geïnspireerd op een essay uit “A Year from Monday” van John Cage. Het is ook het vitale antwoord van beide dansers en levenspartners op Estévez’ fysieke herrijzenis uit een stilte veroorzaakt door een (bijna fatale) trombose in zijn been.
Estévez & Paños ontvingen in 2019 de Spaanse Nationale Dansprijs voor hun creaties. Tekenen ze meestens voor grote groepschoreografieën, in dit intieme tweegesprek leveren beiden dansers zich alleen aan elkaar uit. Estévez duikt in ‘de snerpende stilte van het zenuwsysteem van Paños, en begrijpt de kortsluiting van een lichaam dat werkt tot het niet meer kan, om de ultieme schoonheid van een lichaam in perfecte harmonie te bereiken.’ Paños duikt in de drukkende stilte van Estévez; ‘die van de bloedstromen die zich in een lichaam verdikken als honing, zwaar van opgeslagen herinneringen aan vroeger tijden nooit beleefd,’ maar die de basis van zijn danstaal vormen. Flamencoverleden en -heden ballen zich samen in een uiterst persoonlijk verhaal vanuit de stilte van het ongezegde.
European premiere of ‘Campanillero’
The opening act to [Silencios] will be the European premiere of ‘Campanillero’ (Bell-ringer): a short piece from the latest show by Estévez & Paños, ‘La Confluencia’. This performance was inspired by lyrics from an old siguiriya by flamenco singer Antonio Chacón (Jerez de la Frontera, 1869-1929): “In the villages of Andalusia, the bell-ringers wake me up early with their ringing. Their guitars make me cry, sing. The birds fly off their branches in shock.”
Juan Kruz Díaz de Garaio Esnaola
“My curiosity and fascination for [SILENCIOS], the project Rafael and Valeriano invited me to choreograph, were not so much about finding choreographic or dramaturgical translations of, or metaphors for, the definition of Silence, but above all to grasp the absence of the noises, voices, music, memories which make up this silence.
The secret, the uncertainty of the unsaid, the unexpressed, the unspoken, the unheard. (…). And about understanding, when we break the silence, how other silences accompany the noises, voices and music as in a polyphony when they resume their course.“
“Silencios”: Creation in Artistic Residence at the University of New Mexico, Albuquerque, USA & Creation in Berlin, Germany.
www.estevezpanoscia.com | www.auroralimburg.com
Foto: ©Beatrix Mexi Molnar
