Andrés Marín
Jardín Impuro – un ojo en Picasso
Special guest: danseres Concha Vargas
In de flamencotuin van Andrés Marín gaat alles op de schop. Op zoek naar een radicaal nieuwe flamenco-esthetiek schuwt de danser/choreograaf uit Sevilla geen enkel risico. Als flamencovrijheidsvechter van het eerste uur breekt hij oude codes en patronen en bouwt ze op eigenzinnige wijze weer op. De kubistische danstaal die Marín ontwikkelde, leverde hem de benaming ‘de Picasso van de flamenco’ op. Met messcherpe, klievende bewegingen ploegt hij in Jardín Impuro de aarde, de traditie om, waarin zijn voeten diepgeworteld staan.
In zijn nieuwste creatie schept Andrés Marín een absolute flamencovrijplaats. Een dynamische ruimte waarin hij met grenzeloze muzikaliteit een selectie van de mooiste solo’s uit zijn oeuvre danst. In intieme dialoog met zijn musici ontstaat een verpletterende soundscape van flamenco, rock en elektro. Op het rauwe lamento van zanger José Valencia verschijnt danslegende Concha Vargas aan Maríns zijde. Traditie en experiment lijf aan lijf. Volbloed op het podium. Welkom in de proeftuin van Andrés Marín.
Introductie: Van Picasso tot Andrés Marín: sculptuur, lichaam en brutale kunst
Introductie Annette Embrechts (Volkskrant)
19:00 Schouwburg Utrecht
Wat heeft Picasso’s Woman with vase – een bronzen sculptuur – te maken met de rebelse flamencoster Andrés Marín? Dansjournalist Annette Embrechts neemt het publiek mee tijdens de inleiding bij Jardín Impuro – un ojo en Picasso naar de overeenkomsten tussen deze brutale Spanjaarden. Beide avantgardistische kunstenaars trekken in ieder geval alle lichaamsproporties volledig uit het lood. Hoor en zie meer, tijdens deze Flamenco Biënnale-avond in Utrecht.
Na de voorstelling: Meet the Artist
"Jardín Impuro werd oorspronkelijk als Carta Blanca gemaakt in opdracht van het Picasso Museum in Parijs. Van deze ‘carte blanche’ heb ik de afgelopen jaren verschillende versies en vertolkingen gemaakt. Een onbegrensde ruimte waarin ik vrij kan reizen door het landschap van mijn verbeelding." - Andrés Marín
Andrés Marín (1969) flamencovrijheidsvechter van het eerste uur is een van de dansers en choreografen die de flamenco in de 21ste eeuw een radicaal nieuw aangezicht heeft gegeven. Hij ontving in 2022 de Premio Nacional de Danza, de Spaanse Dansprijs voor zijn werk ‘waar traditie en avant-garde samenvloeien’. Autodidact Marín stamt uit een flamencofamilie: zijn vader was een bekende bailaor; zijn moeder zangeres Isabel Vargas bracht hem de liefde voor de cante bij. Marín begon zijn carrière in 1992 en richtte in 2002 zijn eigen gezelschap op waarmee hij sindsdien zijn hedendaagse flamencocreaties brengt in het internationale dans- en flamencocircuit. Marín slaat graag zijn vleugels uit buiten de flamenco. In El Cielo de Tu Boca (2008), danst hij op hedendaagse composities voor kerklokken van Llorenç Barber (opening II Flamenco Biënnale). In 2013 nodigt Bartabas, directeur van het Franse Zingaro Paardentheater hem uit voor Golgota. Met hiphop danser Kader Attou maakt hij in 2014 Rencontres dat de basis vormt voor YĀTRĀ, in wereldpremière op de Flamenco Biënnale 2015. Met dansmaker Blanca Li maakt hij Poeta en Nueva York. In de werken van Andrés Marín gaan risico en experiment hand in hand, voorwaarde sine qua non om de flamenco levend te houden, aldus de artiest. Radicaal en compromisloos, schrijft Andrés Marín de moderne flamencogeschiedenis.
Concepción ‘Concha’ Vargas Torres (1956) is een levende flamencolegende. Ze is de personificatie van de zigeunertraditie pur sang waarin ze opgroeide in het flamencobolwerk Lebrija. Rauw, expressief, vol temperament. Haar dans is ongekunsteld en overdonderend ritmisch.
In haar lange internationale carrière trad ze op voor de groten der aarde zoals Indira Gandhi en Paus Johannes Paulus II in het Vaticaan. Ze stond op de belangrijkste podia met voorstellingen als ‘Camelamos naquerar’ met Mario Maya, ‘Persecución’ van Juan Peña El Lebrijano en ‘El Clan de los Pinini’ van Pedro Bacán.
In 2010 danste ze in Andrés Maríns ‘La Pasión según se mire’ op de Bienal de Flamenco de Sevilla. De ontmoeting won de Giraldillo voor het ‘Momento Mágico’ en kreeg een vervolg in Maríns ‘Tuetano’. Ze herleeft anno 2023 in zijn nieuwste creatie ‘Jardín Impuro’, op speciaal verzoek van de Flamenco Biënnale Nederland.
Aftermovie Jardín Impuro
