Rafael Estévez & Valeriano Paños
Silencios
‘Een gesprek vanuit de rauwheid van de stilte’, zo definieert het choreografenduo Rafael Estévez & Valeriano Paños [EP] het duet dat ze maakten geïnspireerd op een essay uit “A Year from Monday” van John Cage. Het is ook het vitale antwoord van beide dansers en levenspartners op Estévez’ fysieke herrijzenis uit een stilte veroorzaakt door een (bijna fatale) trombose in zijn been.
Estévez & Paños ontvingen in 2019 de Spaanse Nationale Dansprijs voor hun creaties. Tekenen ze meestens voor grote groepschoreografieën, in dit intieme tweegesprek leveren beiden dansers zich alleen aan elkaar uit. Estévez duikt in ‘de snerpende stilte van het zenuwsysteem van Paños, en begrijpt de kortsluiting van een lichaam dat werkt tot het niet meer kan, om de ultieme schoonheid van een lichaam in perfecte harmonie te bereiken.’ Paños duikt in de drukkende stilte van Estévez; ‘die van de bloedstromen die zich in een lichaam verdikken als honing, zwaar van opgeslagen herinneringen aan vroeger tijden nooit beleefd,’ maar die de basis van zijn danstaal vormen. Flamencoverleden en -heden ballen zich samen in een uiterst persoonlijk verhaal vanuit de stilte van het ongezegde.
Europese première 'Campanillero'
Voorafgaand aan [Silencios] vindt de Europese première plaats van ‘Campanillero’ (Klokkenluider). Dit is een kort stuk uit de nieuwste voorstelling van Estévez/Paños, ‘La Confluencia’, dat geïnspireerd is op een liedtekst uit een oude siguiriya van flamencozanger Antonio Chacón (Jerez de la Frontera, 1869-1929): “In de dorpen in Andalusië, wekken de klokkenluiders me in alle vroegte, met hun gebeier. Hun gitaren laten me huilen, zingen. De vogeltjes vliegen van schrik weg van hun takken.”
Juan Kruz Díaz de Garaio Esnaola en zijn fascinatie voor stiltes
"Mijn nieuwsgierigheid en fascinatie voor [STILTES], het project waarvoor Rafael Estévez en Valeriano Paños mij uitnodigden als choreograaf, betroffen niet zozeer het zoeken naar choreografische of dramaturgische vertalingen of metaforen voor de definitie van Stilte. Het ging me er vooral om, de afwezigheid te doorgronden van lawaai, stemmen, muziek, herinneringen, die deze stilte uitmaakt. Het geheim, de onzekerheid van het niet gezegde, van het niet uitgesprokene, van het niet gehoorde. (…) En wat er gebeurt als we de stilte doorbreken, hoe andere stiltes het lawaai, de stemmen en muziek als in een polyfonie begeleiden, wanneer deze hun loop hernemen.”
“Silencios”: Creation in Artistic Residence at the University of New Mexico, Albuquerque, USA & Creation in Berlin, Germany.
www.estevezpanoscia.com | www.auroralimburg.com
Foto: ©Beatrix Mexi Molnar
